به پیشواز بهار برویم
٢٢در آستانه‌ی بهار قرار گرفته‌ایم. سالی را پشت سر می‌گذاریم و سالی نو آغاز می‌شود.
سال ٨۶، با تمامی سختی‌ها و مشقاتی که زندگی تحت سیطره‌ی حکومت مذهبی و نظام سرمایه‌داری برای توده‌ی مردم ایران در برداشت به پایان رسید. در این سال، در عرصه‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی فشارهای بیشتری بر اکثریت مردم ایران وارد آمد.
در این سال، بهای یک بشکه نفت به بیش از صد دلار رسید و درآمد دولت از صدور نفت به رقم‌های نجومی سرزد.
اما سال ٨۶ برای توده‌ی مردم ایران، سال پرداخت نشدن دستمزد و حقوق، سال رسیدن نرخ تورم به حدود سی درصد، سال جیره‌بندی بنزین، افزایش سرسام‌آور هزینه‌ی حمل و نقل، سال گرانی نان و کرایه‌خانه‌های نجومی بود. این سال، سال بیکاری و گرسنگی میلیون‌ها تن، سال افزایش شمار کودکان کار، سال افزایش تعداد بی‌سرپناهان، مرگ صدها کارتن خواب، سال گرسنه‌تر شدن گرسنگان و فربه‌تر شدن سرمایه‌داران و دلال‌ها بود. در این سال، تنها صدها تن در پی بارش برف به دلیل نبود گاز و وسایل گرمازا جان باختند. سال ٨۶، سال افزایش تعداد معتادان، سال گسترش استفاده از مواد مخدر در مدارس ابتدایی و سالی بود که متوسط سن روی‌آوری دختران به تن‌فروشی به زیر ١۵ سال رسید.
سال ١۳٨۶، سال سرکوب جنبش وسیع معلمان بود. سالی که معلم به جرم دفاع از خواست‌های صنفی‌اش تحت تعقیب قرارگرفت، تبعید شد،به زندان افتاد، و مورد شکنجه واقع شد.
این سال، سال دستگیری گسترده کارگران بود. کارگر، به جرم اینکه حقوق عقب‌افتاده‌اش را مطالبه می‌کند، به جرم اینکه با تعطیل کارخانه مخالفت می‌کند، به این جرم که اعتصاب می‌کند، به جرم تلاش برای ایجاد تشکل مستقل کارگری، و به جرم اعلام همبستگی با هم‌زنجیرانش به بند کشیده شد. سال ٨۶، سال زندان و شکنجه‌ی کارگران. سال صدور حکم شلاق برای کارگرانی مبارز بود.
این سال، سال تهاجم نظامی به دانشگاه‌ها، و سالی بود که دانشجویان ستاره‌دار شدند. سال تعلیق، اخراج، دستگیری و شکنجه‌ی دانشجویان به این جرم که نفس کشیدن و سخن گفتن را حق خود می‌دانند. سال کشته‌شدن دانشجو زیر شکنجه بود.
سال دستگیری گسترده‌ی فعالان جنبش زنان بود، به این جرم که می‌خواهند به عنوان انسان به رسمیت شناخته شوند.
درسال ١۳٨۶ ارزش وثیقه‌ای که دولت برای آزادی زندانیان سیاسی از خانواده‌های آنان طلب کرد، سر به میلیاردها تومان زد.
سال ١۳٨۶، سالی بود که حکومت اسلامی عزم جزم کرده بود نشان دهد توحش و بربریت مرزی نمی‌شناسد. سال "وحدت اسلامی و امنیت ملی" برای حکومت. امنیت ملی را مردم اینگونه تجربه کردند:
در قالب حمله به زنان به جرم "بدحجابی"، کوتاهی مانتو، بیرون بودن دسته‌ای مو از روسری، به پا داشتن چکمه، استفاده از لاک ناخن، رژ لب، و همه‌ی پدیده‌هایی از این دست که امنیت حکومت را به خطر می‌اندازند. زنان به هر بهانه‌ای توبیخ و تحقیر شدند، مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و دستگیر شدند.
این سال، سال آویختن آفتابه به گردن جوانان، سال دستگیری و شکنجه‌ی مخالفان تحت پوشش اوباش و اراذل، سال گسترش اجرای احکام اعدام، شلاق و سنگسار بود. سالی بود که حکومت اسلامی در سطح جهان رکورد دیگری بر جای گذاشت. در این سال ایران به لحاظ تعداد احکام اعدام به نسبت جمعیت، در صدر کشورهای جهان قرار گرفت.
این سال، سال گسترش فیلترینگ، و بستن وب سایت‌ها بود.
سال تشدید سانسور بود. سال ممنوعیت چاپ مجدد کتاب‌هایی که در دوران همین حکومت به چاپ رسیده بودند.
حکومت اسلامی در این سال برای تامین "وحدت اسلامی و امنیت ملی" سنگ تمام گذاشت. کافی شاپ‌ها بسته شدند، حتا بیش از سی هزار قلیان جمع‌آوری شد تا "وحدت اسلامی و امنیت ملی" تامین شود.
در عرصه‌ی مناسبات با جهان خارج هم سال ١۳٨۶ سالی بود پرتنش. در این زمینه هم حکومت اسلامی به رکورد جدیدی دست یافت.
در سال١۳٨۶، شعار "انرِژی هسته‌ای حق مسلم ماست" سرانجام به بار نشست. در این سال شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه دیگری علیه ایران صادر کرد. تحریم‌های اقتصادی بیشتری در دستور کار قرار گرفتند و ایجاد محدودیت‌های سیاسی و دیپلماتیک علیه مقامات حکومت اسلامی به تصویب رسید.
سال١۳٨۶ اما، جنبه‌های مهم دیگری نیز داشت.
در این سال اعتراضات و اعتصابات کارگری گسترش یافت. علی‌رغم تشدید سیاست سرکوب و خفقان، کارگران چندین اعتصاب غرورآفرین را سازماندهی کردند. همبستگی در جنبش کارگری تقویت شد، ابراز حمایت بین‌المللی از فعالان و جنبش کارگری ایران رو به فزونی نهاد.
سال ٨۶، سال گسترش مبارزات دانشجویی بود. سالی که گرایش چپ جنبش دانشجویی علنا اظهار وجود کرد، سال رادیکال‌تر شدن مبارزات و مطالبات دانشجویان بود.
سالی که فعالان جنبش زنان نشان دادند ساکت نخواهند نشست. و خانواده‌ها با حمایت از فرزندان دستگیرشده‌شان بر این مساله تاکید کردند که رژیم قادر نخواهد بود با دستگیری فعالان جنبش‌ها، صورت مساله را پاک کند. سالی که مادران، شب یلدا را در مقابل زندان اوین برگزار کردند تا به فرزندانشان که پشت دیوارهای بتونی در چنگال شکنجه‌گران اسیر بودند، انرژی و روحیه بدهند.
سال ١۳٨۶، سال تشدید مقاومت و مبارزه و سال جوش خوردن جنبش‌های کارگری، دانشجویی و زنان بود. سالی بود که کارگران، دانشجویان، زنان، معلمان، روشنفکران و توده‌ی به جان آمده‌ی مردم به حکومت نشان دادند سلاح پوسیده‌ی سرکوب کارائی خود را از دست داده است. ایجاد رعب و وحشت ثمری ندارد. مردم،حکومت اسلامی نمی‌خواهند و پای حرف خود ایستاده‌اند.
در سال١۳٨۶ کارگران، دانشجویان، زنان، معلمان، روشنفکران و توده‌ی به جان آمده‌ی مردم نشان دادند که عزم جزم کرده‌اند به امید یک زندگی بهتر بر رژیم سرکوب و اختناق غلبه کنند.
بهار، نوزایی طبیعت، نویددهنده‌ی پیروزی روشنی بر تاریکی و سمبل پیروزی نو بر کهنه است. به پیشواز بهار برویم و فرارسیدن سال نو را، هرچند با دست‌هایی خالی، جشن بگیریم. زمستان طبیعت گذشت، بهار جامعه نیز فراخواهد رسید
سال ٨۶، با تمامی سختی‌ها و مشقاتی که زندگی تحت سیطره‌ی حکومت مذهبی و نظام سرمایه‌داری برای توده‌ی مردم ایران در برداشت به پایان رسید. در این سال، در عرصه‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی فشارهای بیشتری بر اکثریت مردم ایران وارد آمد.
در این سال، بهای یک بشکه نفت به بیش از صد دلار رسید و درآمد دولت از صدور نفت به رقم‌های نجومی سرزد.
اما سال ٨۶ برای توده‌ی مردم ایران، سال پرداخت نشدن دستمزد و حقوق، سال رسیدن نرخ تورم به حدود سی درصد، سال جیره‌بندی بنزین، افزایش سرسام‌آور هزینه‌ی حمل و نقل، سال گرانی نان و کرایه‌خانه‌های نجومی بود. این سال، سال بیکاری و گرسنگی میلیون‌ها تن، سال افزایش شمار کودکان کار، سال افزایش تعداد بی‌سرپناهان، مرگ صدها کارتن خواب، سال گرسنه‌تر شدن گرسنگان و فربه‌تر شدن سرمایه‌داران و دلال‌ها بود. در این سال، تنها صدها تن در پی بارش برف به دلیل نبود گاز و وسایل گرمازا جان باختند. سال ٨۶، سال افزایش تعداد معتادان، سال گسترش استفاده از مواد مخدر در مدارس ابتدایی و سالی بود که متوسط سن روی‌آوری دختران به تن‌فروشی به زیر ١۵ سال رسید.
سال ١۳٨۶، سال سرکوب جنبش وسیع معلمان بود. سالی که معلم به جرم دفاع از خواست‌های صنفی‌اش تحت تعقیب قرارگرفت، تبعید شد،به زندان افتاد، و مورد شکنجه واقع شد.
این سال، سال دستگیری گسترده کارگران بود. کارگر، به جرم اینکه حقوق عقب‌افتاده‌اش را مطالبه می‌کند، به جرم اینکه با تعطیل کارخانه مخالفت می‌کند، به این جرم که اعتصاب می‌کند، به جرم تلاش برای ایجاد تشکل مستقل کارگری، و به جرم اعلام همبستگی با هم‌زنجیرانش به بند کشیده شد. سال ٨۶، سال زندان و شکنجه‌ی کارگران. سال صدور حکم شلاق برای کارگرانی مبارز بود.
این سال، سال تهاجم نظامی به دانشگاه‌ها، و سالی بود که دانشجویان ستاره‌دار شدند. سال تعلیق، اخراج، دستگیری و شکنجه‌ی دانشجویان به این جرم که نفس کشیدن و سخن گفتن را حق خود می‌دانند. سال کشته‌شدن دانشجو زیر شکنجه بود.
سال دستگیری گسترده‌ی فعالان جنبش زنان بود، به این جرم که می‌خواهند به عنوان انسان به رسمیت شناخته شوند.
درسال ١۳٨۶ ارزش وثیقه‌ای که دولت برای آزادی زندانیان سیاسی از خانواده‌های آنان طلب کرد، سر به میلیاردها تومان زد.
سال ١۳٨۶، سالی بود که حکومت اسلامی عزم جزم کرده بود نشان دهد توحش و بربریت مرزی نمی‌شناسد. سال "وحدت اسلامی و امنیت ملی" برای حکومت. امنیت ملی را مردم اینگونه تجربه کردند:
در قالب حمله به زنان به جرم "بدحجابی"، کوتاهی مانتو، بیرون بودن دسته‌ای مو از روسری، به پا داشتن چکمه، استفاده از لاک ناخن، رژ لب، و همه‌ی پدیده‌هایی از این دست که امنیت حکومت را به خطر می‌اندازند. زنان به هر بهانه‌ای توبیخ و تحقیر شدند، مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و دستگیر شدند.
این سال، سال آویختن آفتابه به گردن جوانان، سال دستگیری و شکنجه‌ی مخالفان تحت پوشش اوباش و اراذل، سال گسترش اجرای احکام اعدام، شلاق و سنگسار بود. سالی بود که حکومت اسلامی در سطح جهان رکورد دیگری بر جای گذاشت. در این سال ایران به لحاظ تعداد احکام اعدام به نسبت جمعیت، در صدر کشورهای جهان قرار گرفت.
این سال، سال گسترش فیلترینگ، و بستن وب سایت‌ها بود.
سال تشدید سانسور بود. سال ممنوعیت چاپ مجدد کتاب‌هایی که در دوران همین حکومت به چاپ رسیده بودند.
حکومت اسلامی در این سال برای تامین "وحدت اسلامی و امنیت ملی" سنگ تمام گذاشت. کافی شاپ‌ها بسته شدند، حتا بیش از سی هزار قلیان جمع‌آوری شد تا "وحدت اسلامی و امنیت ملی" تامین شود.
در عرصه‌ی مناسبات با جهان خارج هم سال ١۳٨۶ سالی بود پرتنش. در این زمینه هم حکومت اسلامی به رکورد جدیدی دست یافت.
در سال١۳٨۶، شعار "انرِژی هسته‌ای حق مسلم ماست" سرانجام به بار نشست. در این سال شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه دیگری علیه ایران صادر کرد. تحریم‌های اقتصادی بیشتری در دستور کار قرار گرفتند و ایجاد محدودیت‌های سیاسی و دیپلماتیک علیه مقامات حکومت اسلامی به تصویب رسید.
سال١۳٨۶ اما، جنبه‌های مهم دیگری نیز داشت.
در این سال اعتراضات و اعتصابات کارگری گسترش یافت. علی‌رغم تشدید سیاست سرکوب و خفقان، کارگران چندین اعتصاب غرورآفرین را سازماندهی کردند. همبستگی در جنبش کارگری تقویت شد، ابراز حمایت بین‌المللی از فعالان و جنبش کارگری ایران رو به فزونی نهاد.
سال ٨۶، سال گسترش مبارزات دانشجویی بود. سالی که گرایش چپ جنبش دانشجویی علنا اظهار وجود کرد، سال رادیکال‌تر شدن مبارزات و مطالبات دانشجویان بود.
سالی که فعالان جنبش زنان نشان دادند ساکت نخواهند نشست. و خانواده‌ها با حمایت از فرزندان دستگیرشده‌شان بر این مساله تاکید کردند که رژیم قادر نخواهد بود با دستگیری فعالان جنبش‌ها، صورت مساله را پاک کند. سالی که مادران، شب یلدا را در مقابل زندان اوین برگزار کردند تا به فرزندانشان که پشت دیوارهای بتونی در چنگال شکنجه‌گران اسیر بودند، انرژی و روحیه بدهند.
سال ١۳٨۶، سال تشدید مقاومت و مبارزه و سال جوش خوردن جنبش‌های کارگری، دانشجویی و زنان بود. سالی بود که کارگران، دانشجویان، زنان، معلمان، روشنفکران و توده‌ی به جان آمده‌ی مردم به حکومت نشان دادند سلاح پوسیده‌ی سرکوب کارائی خود را از دست داده است. ایجاد رعب و وحشت ثمری ندارد. مردم،حکومت اسلامی نمی‌خواهند و پای حرف خود ایستاده‌اند.
در سال١۳٨۶ کارگران، دانشجویان، زنان، معلمان، روشنفکران و توده‌ی به جان آمده‌ی مردم نشان دادند که عزم جزم کرده‌اند به امید یک زندگی بهتر بر رژیم سرکوب و اختناق غلبه کنند.
بهار، نوزایی طبیعت، نویددهنده‌ی پیروزی روشنی بر تاریکی و سمبل پیروزی نو بر کهنه است. به پیشواز بهار برویم و فرارسیدن سال نو را، هرچند با دست‌هایی خالی، جشن بگیریم. زمستان طبیعت گذشت، بهار جامعه نیز فراخواهد رسید
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen