بيانيه سازمان فدائيان (اقليت) به مناسبت اول ماه مه
اول ماه مه روز قدرت‌نمائی اردوی کار در برابر اردوی سرمایه
رفقای کارگر
امسال، اول ماه مه، روز همبستگی بين‌المللی کارگران تمام کشورهای جهان در حالی فرارسيده است که نظام سرمايه‌داری جهانی، با يکی از عميق‌ترين بحران‌های اقتصادی خود روبه‌روست
عمق وسعت اين بحران نشانه روشنی از ورشکستگی، بن‌بست و زوال نظمی‌ست که دوران آن از مدتها پيش سپری شده و اکنون آشکارتر از هر زمان ديگر، فرياد برآورده است که اين نظام جهانی، بيش از آن گنديده و فرسوده است که بتواند دوام آورد. بايد برود و جای‌اش را به يک نظم انسانی سوسياليستی، جهانی بدون طبقات ستمگر و ستمديده، استثمارگر و استثمار شونده بسپارد که رسالت استقرار آن بر دوش طبقه کارگر جهان قرار گرفته است
طبقه سرمايه‌دار تمام کشورهای جهان و دولت‌های پاسدار منافع آنها، به روال بحران‌های گذشته در تلاش‌اند، تمام سنگينی بار اين بحران را بر دوش کارگران قرار دهند. تنها در چند ماه گذشته، ده‌ها ميليون کارگر در سراسر جهان به اردوی عظيم بيکاران، اين قربانيان نظم سرمايه‌داری پيوسته‌اند. سطح زندگی کارگران در همين مدت شديداً تنزل نموده و صدها ميليون کارگر و زحمتکش جهان با فقر و گرسنگی روبه‌رو شده‌اند. اما اين عواقب وحشتناک بحران اقتصادی نظام سرمايه‌داری از جانب طبقه کارگر بی پاسخ نمانده است
همراه با بحران و تعميق آن، مبارزات کارگران در کشورهای مختلف جهان پيوسته تشديد شده و اعتلاء يافته است. در همين چند ماه اخير، کارگران تعدادی از پيشرفته‌ترين کشورهای سرمايه‌داری، با برپائی اعتصابات، راهپيمائی‌ها و تظاهرات ميليونی، به مقابله با تعرضات و اقدامات ارتجاعی سرمايه‌داران برخاسته‌اند. طبيعی‌ست که با عميق‌تر شدن بحران، اين واکنش طبقاتی کارگران، ابعاد وسيع‌تری به خود بگيرد و مبارزات طبقاتی در ابعادی گسترده‌تر و حادتر رخ دهد. تشديد مبارزه طبقاتی، ضرورتی چنان اجتناب ناپذير در اوضاع کنونی جهان است که حتا سران دولت‌های بورژوائی و ديگر سياستمداران نظم موجود نيز، از هم اکنون وقوع "ناآرامی‌های" گسترده سياسی را در بطن اين بحران پيش‌بينی کرده‌اند
واقعيت اين است که بحران کنونی جهان سرمايه‌داری چنان ژرف و گسترده است که طبقه سرمايه‌دار جهانی به سادگی قادر به غلبه بر آن نيست.این، بحرانی‌ست که يا طبقه کارگر جهان بايد با برپائی انقلاب سوسياليستی آن را به شيوه‌ای انقلابی حل کند و بشريت ستمديده را يک‌بار برای هميشه از شر نظام طبقاتی سرمايه‌داری و فجايع آن نجات دهد، يا بورژوازی به شيوه‌ای بربر منشانه، از طريق تباهی گسترده نيروهای مولده، فقر، جنگ، کشتار و نابودی ميليون‌ها انسان، در يک کلام به قهقرا راندن بشريت، موقتاً آن را مهار نمايد. لذا تاريخ بار ديگر طبقه کارگر جهان را برای اجرای رسالت تاريخی‌اش، به مبارزه‌ای قطعی برای دگرگونی نظم موجود و نجات بشريت فراخوانده است
کارگران مبارز
انجام اين رسالت تاريخی وظيفه‌ای‌ست بالفعل، پيشاروی تمام گردان‌های طبقه کارگر در همه کشورهای سرمايه‌داری جهان. اين وظيفه‌ای‌ست در مقابل طبقه کارگر در ايران که همچون تمام هم زنجيران خود در سراسر جهان، خواهان برافتادن نظام ستمگرانه سرمايه‌داری و استقرار نظمی سوسياليستی در مقياسی جهانی‌ست. نقش طبقه کارگر ايران از آن‌رو به ويژه در اين مبارزه جهانی کارگران برجسته می‌شود که سرمايه‌داری ايران يکی از حلقه‌های ضعيف سرمايه‌داری جهانی‌ست. چرا که در اينجا مجموعه‌ای از تضادهای نظام سرمايه‌داری در حادترين شکل آن عمل می‌کنند و حدّت اين تضادها در مرحله‌ای‌ست که هر آن، امکان بروز يک انفجار اجتماعی و سياسی و وقوع يک انقلاب وجود دارد
در ايران، عواقب وحشتناک نظام سرمايه‌داری علاوه بر طبقه کارگر، ميليون‌ها زحمتکشی را که با فقر و تهيدستی روبه‌رو هستند، به مقابله و مبارزه با نظم موجود کشانده است. رژيم ديکتاتوری عريان و دولت دينی که عموم توده‌های مردم را از ابتدائی‌ترين حقوق مدنی و سياسی محروم کرده است، توده‌های وسيعی را به ميدان مبارزه برای سرنگونی رژيم حاکم سوق داده است. در ايران، بنا به علل اقتصادی و سياسی، تضاد طبقه کارگر با تمام نظم اقتصادی- اجتماعی و سياسی موجود، از بسياری از کشورهای جهان حادتر است
کارگران ايران، تنها با بيرحمانه‌ترين استثمار، زير يوغ ديکتاتوری عريان روبه‌رو نيستند، بلکه با وخيم‌ترين شرايط مادی و معيشتی روبه‌رو هستند. جمهوری اسلامی با سياست اقتصادی موسوم به نئوليبرال که اکنون کوس رسوائی و شکست آن در سراسر جهان به صدا درآمده است، کارگران را به فقر و گرسنگی کم نظير و محروميت از ابتدائی‌ترين حق و حقوق کارگری محکوم کرده است. کارگران عموماً در زير خط فقر زندگی می‌کنند. دستمزد کارگران حتا کفاف حداقل زندگی را نمی‌دهد. سال به سال، سطح معيشت کارگران تنزل کرده است. حداقل دستمزد رسمی که رژيم ارتجاعی حاکم تعيين کرده است، به يک چهارم خط فقر هم نمی‌رسد. متجاوز از ۵ ميليون ، از همين حداقل نيز محروم‌اند. اين فقر و شرايط معيشتی هولناک، ميليون‌ها کارگر را به عرصه مبارزه علنی و مستقيم سوق داده است که صدها اعتصاب، تظاهرات، راهپيمائی، اشغال کارخانه‌ها، تجمع‌های اعتراضی در مراکز عمومی و در مقابل مؤسسات دولتی، ايجاد راه‌بندان و تظاهرات در جاده‌ها و خيابان‌ها، نمونه‌های بارز آن در طول سالهای اخيراند. اين اشکال مبارزات علنی و مستقيم کارگری که اغلب با واکنش نيروی سرکوبگر پليس همراه بوده است، کارگران را رو در روی رژيم سياسی حاکم قرار داده است. لذا در ايران به علت حاکميت رژيم ديکتاتوری عريان، اشکال مبارزات کارگران ولو بر سر مطالبات اقتصادی، غالباً شکلی سياسی به خود گرفته است. کارگران در روند اين مبارزه و رشد آگاهی سياسی، مطالبات مستقيماً سياسی را نظير حق تشکل در دستور کار قرار داده و برای تحقق آن مبارزه کرده‌اند
ناگفته روشن است، در کشوری که اختناق و ديکتاتوری، عموم توده‌های مردم را از آزادی‌های سياسی و حقوق دمکراتيک محروم کرده است، رژيم استبدادی، آزادی تشکل را که جزئی جدائی ناپذير از آزادی‌های سياسی‌ست، پذيرا نيست. اما کارگران، اين محدوديت‌ها و ممنوعيت‌های رژيم استبدادی را زير پا نهاده و برای ايجاد تشکل‌های مستقل علنی تلاش کرده‌اند. در اينجا ديگر مبارزه کارگران شکلی مستقيماً سياسی به خود گرفته است. لذا بی‌دليل نيست که جمهوری اسلامی برای مهار اين مبارزه، به وحشيانه‌ترين سرکوب عليه کارگران متوسل شده و همانگونه که در نمونه‌های شرکت واحد و نيشکر هفت‌تپه ديده‌ايم، فعالين سنديکاها را دستگير و به زندان و اخراج محکوم کرده است. اما رژيم ديکتاتوری و اختناق پاسدار منافع سرمايه‌داران، با اين اقدامات سرکوبگرانه، فقط خصلت سياسی مبارزه کارگران را برجسته‌تر کرده است. اکنون کارگرانی که برای ايجاد تشکل‌های علنی مستقل تلاش و مبارزه می‌کنند، آگاهند که اين مبارزه‌ای عليه اين يا آن کارفرمای منفرد نيست، بلکه مبارزه‌ای عليه دولت است که نماينده کل طبقه سرمايه‌دار می‌باشد. اين مبارزه‌ای عليه رژيم اختناق و ديکتاتوری عريان حاکم بر ايران است. در اينجا مبارزه سياسی طبقه کارگر، شکلی آگاهانه‌تر به خود گرفته است. از همين روست که به‌رغم تمام اقدامات سرکوبگرانه رژيم، مبارزه کارگران با استواری بيشتری برای ايجاد تشکل‌های مستقل ادامه يافته است. رژيم جمهوری اسلامی با تمام قوا تلاش کرده است، ابتکار عمل کارگران را برای ايجاد تشکل‌های مستقل علنی در هم شکند، اما کارگران، به ويژه پيشروترين کارگران، می‌آموزند که خود را به ايجاد تشکل‌های علنی محدود نکنند و برای خنثا سازی تلاش‌های ارتجاعی رژيم و تضمين ادامه کاری در مبارزه‌ای سازمان يافته، به کميته‌های مخفی کارخانه متکی باشند. اين کميته‌ها نه فقط پشتوانه و نقطه اتکای مستحکمی برای ايجاد تشکل‌های علنی توده‌ای، سازماندهی و رهبری مبارزات پيروزمند کارگران در شرايط کنونی‌ست، بلکه از آنجهت نيز ضروری‌اند که با توجه به بحران‌های متعددی که هم اکنون جامعه و رژيم حاکم با آن روبه رو هستند، می‌توانند سريعاً به شوراها، ارتقاء يابند که يگانه ارگانهای مناسب برای کسب قدرت سياسی توسط طبقه کارگراند. در هر حال آنچه که روشن است، نقش و اهميتی‌ست که مسئله تشکل در مبارزات کارگران کسب کرده و از همين روست که در اول ماه مه، باید مطالبه تشکل مستقل به همراه افزايش دستمزد که آنهم يک خواست عمومی کارگران است، در محور مطالبات و شعارها قرار گیرد
رفقای کارگر
اوضاع اقتصادی و سياسی در ايران و جهان، چشم‌انداز وقوع بحران‌های سياسی جدی را به امری اجتناب ناپذير
تبديل کرده است. شرايط سرنگونی نظام سرمايه‌داری، بيش از هر زمان ديگر فراهم می‌شود. سالی پر از مبارزات و تلاطمات سياسی در پيش است. رژيم ارتجاعی حاکم بر ايران که تنها راه نجات خود را در تشديد اختناق و سرکوب می‌بيند، امسال نيز به روال سالهای گذشته تمام تلاش خود را به کار خواهد برد تا مانع از برگزاری علنی مراسم اول ماه مه، اين بزرگترين روز عيد و شادی کارگران گردد. بايد اين تلاش‌های ارتجاعی جمهوری اسلامی را خنثی کرد و روز اول ماه مه، روز همبستگی بين‌المللی کارگران، روز قدرت‌نمائی اردوی کار در یرابر اردوی سرمایه را با راهپیمائی و تظاهرات، جشن گرفت
سازمان فدائيان (اقليت) فرا رسيدن اول ماه مه را که تجلی همبستگی جهانی کارگران برای برانداختن نظام سرمايه‌داری و استقرار نظمی سوسياليستی‌ست، به عموم کارگران تبريک می‌گويد و سالی سرشار از پيروزی را برای طبقه کارگر آرزو می‌کند
سازمان فدائيان (اقليت) فرا رسيدن اول ماه مه را که تجلی همبستگی جهانی کارگران برای برانداختن نظام سرمايه‌داری و استقرار نظمی سوسياليستی‌ست، به عموم کارگران تبريک می‌گويد و سالی سرشار از پيروزی را برای طبقه کارگر آرزو می‌کند
زنده باد همبستگی بين‌المللی کارگران
زنده باد آزادی – زنده باد سوسياليسم
سرنگون باد رژيم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورائی
سازمان فدائيان (اقليت)
ارديبهشت ماه ۱۳۸۸
کار - نان - آزادی - حکومت شورائی
نشانی ما روی اینترنت: www.fadaian-minority.org
آدرس الکترونیکی ما: info@fadaian-minority.org
زنده باد آزادی – زنده باد سوسياليسم
سرنگون باد رژيم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورائی
سازمان فدائيان (اقليت)
ارديبهشت ماه ۱۳۸۸
کار - نان - آزادی - حکومت شورائی
نشانی ما روی اینترنت: www.fadaian-minority.org
آدرس الکترونیکی ما: info@fadaian-minority.org
