ایران در هفتهای که گذشت
جمعه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۸
امروز، اول ماه مه، روز همبستگی بین المللی كارگران سراسر جهان، روز عید و شادی همه ماست
چه روزی میتواند شادی آفرینتر از این باشد كه كارگران تمام كشورهای جهان یكدل و یكصدا به پا میخیزند، دست در دست یكدیگر، قدرت اردوی بزرگ جهانی كار را در برابر قدرت سرمایه نشان میدهند و با مشتهای گره كرده، عزم و اراده خود را به سرنگونی نظام ستمگرانه و استثمارگرانه سرمایهداری و استقرار نظمی سوسیالیستی ابراز میدارند
رژیم اختناق و دیكتاتوری عریان سرمایه در ایران كه تمام رسالتاش، اسارت كارگر، برای حفظ و حراست از نظام سرمایهداریست، همواره در سراسر دوران موجودیت خود، تلاش كرده است، با توسل به نیروی سركوب، مانع از ابراز علنی همبستگی كارگران ایران در اول ماه مه، از طریق اجتماعات، راهپیماییها و تظاهرات گردد. اما هیچگاه نتوانسته و نمیتواند این همبستگی را كه در ذات جنبش كارگری تمام كشورهای جهان است، از میان بردارد. لذا كارگران ایران نیز همواره، به اشكال مختلف، اول ماه مه را جشن گرفته و همبستگی خود را با كارگران سراسر جهان نشان دادهاند
در هفتهای كه گذشت فعالان و پیشروان كارگری در تلاش بودند كه به رغم تمام موانع و محدودیتهای رژیم حاكم، مراسم اول ماه مه را در شكلی علنی برگزار كنند. نتیجه این تلاشها، فراخوان كمیته برگزاری مراسم اول ماه مه متشكل از سندیكای كارگران شركت واحد اتوبوسرانی تهران، سندیكای كارگران نیشكر هفتتپه، اتحادیه آزاد و تعداد دیگری از گروههای كارگری بود، كه كارگران را به اجتماع در پارك لاله تهران، برای بزرگداشت روز جهانی كارگر دعوت نمود
كمیته برگزاری مراسم اول ماه مه، در فراخوان و قطعنامه خود اعلام نمود: اول ماه مه، روز همبستگی بینالمللی طبقه كارگر در سراسر جهان، برای رهایی از مشقات نظام سرمایهداری و بیان خواستهای آنان جهت برپایی دنیایی عاری از ستم و استثمار است. ما بیش از هر زمان دیگر بر همبستگی بینالمللی طبقه كارگر برای رهایی از مشقات نظام سرمایهداری تاكید میكنیم. قطعنامه با اشاره به شرایط اسفباری كه طبقه حاكم بر ایران به كارگران تحمیل كرده است، میگوید: ما كارگران در مقابل این وضعیت به غایت ضد انسانی و گسترش عمق و دامنه آن، سكوت نخواهیم كرد. ما تولیدكنندگان اصلی ثروت و نعمت در جامعه هستیم. داشتن یك زندگی انسانی حق مسلم ماست. ما برای تحقق آن، تمامی موانع پیش روی خود را با برپایی تشكلهای مستقل از دولت و كارفرما و با اتكا به قدرت همبستگیمان از سر راه خویش برخواهیم داشت. قطعنامه كمیته برگزاری مراسم روز جهانی كارگر سپس خواهان تحقق برخی از فوریترین مطالبات كارگران از جمله برپایی تشكلهای مستقل كارگری، اعتصاب، تجمع، اعتراض، و آزادی بیان، افزایش دستمزد، تامین امنیت شغلی، توقف اخراج كارگران، برابری حقوق زن و مرد، آزادی كلیه كارگران زندانی، تعطیل رسمی اول ماه مه، و برچیده شدن هر گونه ممنوعیت و محدودیت برگزاری مراسم اول ماه مه شدهاست
این قطعنامه، حاكی از روحیه بالای رزمندگی و آگاهی كارگران ایران، برای دگرگونی نظم موجود است
راه نجات كارگران، اتحاد، تشكل و مبارزه برای سرنگونی تمام نظم اقتصادی- اجتماعی و سیاسی موجود است. با این امید كه كارگران ایران هر چه زودتر بتوانند رژیم ستمگر حاكم را سرنگون كنند، و میلیونها كارگر آزادانه مراسم اول ماه مه را برگزار نمایند
زنده باد اول ماه مه
ایران در هفتهای که گذشت
چندین روز از هفتهای كه گذشت، عرصه اعتصاب عمومی معلمان سراسر كشور بود. سالهاست كه معلمان زحمتكش كشور با برپایی اعتصابات، تجمعهای اعتراضی و راهپیمایی، خواستار تحقق مطالبات خود هستند. رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی كه با سیاستهای به غایت ارتجاعی خود اكثریت بزرگ معلمان را نیز به زیر خط فقر سوق داده و حقوق دمكراتیك آنها را لگدمال كردهاست، هر بار با سركوب وحشیانه به این اعتراضات پاسخ داده و وعدههای كذایی سران و مقامات رژیم، لااقل برای تحقق مطالبات اقتصادی و صنفی معلمان، همچنان تحقق نیافته باقی مانده است. حتا آن مطالباتی را كه مجلس ارتجاع زیر فشار معلمان، تحقق آنها را تصویب كرده است، در مرحله اجرا متوقف شده است
لذا معلمان باردیگر تصمیم گرفتند كه با برپایی یك اعتصاب عمومی سه روزه از ششم تا هشتم اردیبهشتماه، خواستار تحقق فوری مطالبات خود، از جمله اجرای قانون مدیریت خدمات كشوری و افزایش حقوق معلمان شوند. در بیانیه اعتصاب كه با امضای كانون صنفی معلمان ایران انتشار یافت، از تمام معلمان و فرهنگیان سراسر كشور خواسته شد كه در این اعتصاب شركت كنند. به دولت اخطار داده شد كه چنانچه تا پایان روز دهم اردیبهشتماه، مطالبات معلمان تحقق نیابد و قانون مدیریت خدمات كشوری به طور كامل اجرا نشود، اقدامات اعتراضی گستردهتری را در دستور كار قرار خواهد داد
با وجود تهدیدهای متعدد رژیم و فراخواندن برخی از معلمین فعال به ادارههای اطلاعات شهرستانها و دستگیری برخی دیگر، و نیز كارشكنی عوامل مزدور رژیم در مدارس، در تعداد زیادی از شهرها، معلمان به رغم انتقاداتی كه نسبت به موضع نرم و سازشكارانه بیانیه كانون داشتند، در این اعتصاب شركت نمودند. بر طبق گزارشات كانون صنفی معلمان ایران، در این سه روز، معلمان كرمانشاه، سنندج، اسلامشهر، اردبیل، همدان، اراك، لرستان، مناطق ٤، ١٦، ١٢، ٢ تهران، شرستانهای تهران، رشت، علیگودرز، ملایر و بسیاری شهرهای دیگر در اعتصاب شركت نمودند. رژیم جمهوری اسلامی، به روال گذشته همچنان تحقق مطالبات معلمان را بدون جواب گذاشتهاست
معلمان، اكنون كانون صنفی را زیر فشار نهادهاند، تا موضع سازشكارانه را كنار نهاده و فراخوان اقدامات شدیدتر را برای تحقق تمام مطالبات معلمان صادر كند. اعتراضات بخش رادیكال معلمان به موضع نرم بیانیه كانون، نشان میدهد كه تودههای وسیع معلمان زحمتكش اكنون آماده اعتصابات گستردهتر و طولانیتر هستند. اكثریت بزرگ معلمان پس از چندین سال مبارزات مقطعی دریافتهاند كه باید با مبارزهای جدیتر و ادامهدارتر به مقابله با رژیم برخاست. وضعیت مادی و معیشتی معلمان به شدت وخیم است و در سالهای اخیر با وخامت بیشتری رو به رو شده است. معلمان زیر فشار رژیم اختناق و دیكتاتوری قرار دارند و خواهان برچیدن بساط اختناق و پلیسی از مدارس هستند. دهها هزار معلم حقالتدریسی با حقوقی بسیار ناچیز در فقر طاقت فرسایی به سر میبرند، آنها از هر گونه حق و حقوق معلمی محروماند و خواهان استخدام رسمی میباشند. معلمان انبوهی از مطالبات صنفی تحقق نیافته دارند. معلمان خواهان لغو تبعیض و اجرای قانون خدمات كشوری و افزایش حقوق تمام معلمان و فرهنگیان هستند. معلمان آماده میشوند كه از روز ١٢ اردیبهشت، مرحله گستردهتری از مبارزه را برای تحقق مطالبات خود آغاز كنند
ایران در هفتهای که گذشت
مجلس ارتجاع در این هفته نیز عرصه درگیری و كشمكش دولت و مجلس و گروههای رقیب بود
احمدینژاد كه میداند اكثریت بزرگ تودههای مردم ایران، به روال گذشته انتخابات فرمایشی خرداد ماه رژیم را تحریم میكنند، برای این كه تعداد بیشتری را به پای صندوقهای رأیگیری بكشاند و البته از آن به نفع خود و گروههای طرفدارش، بهرهبرداری سیاسی كند، هفته پیش، در حالی كه كمتر از دو ماه به خیمهشببازی انتخاباتیاش، باقی مانده است، با عجله، لایحهای دو فوریتی را به مجلس فرستاد تا سن رأیدهندگان را از ١٨ سال به ۱۵ سال تمام كاهش دهد
مجلس ارتجاع، روز یكشنبه این هفته، بررسی دو فوریتی این لایحه را در دستور كار قرار داد و آن را رد كرد. این كه چرا به رغم این كه كاهش سن، مطابق لایحه، مجموعا به نفع رژیم بود، با این همه نه فقط نمایندگان جناح رقیب، بلكه گروهی از جناح موسوم به اصولگرا به آن رأی منفی داد، اساساً به اختلافات آنها با احمدینژاد بازمیگردد كه از طریق لایحه در تلاش بود، بهرهبرداری سیاسی كند و موقعیت خود را در برابر گروههای رقیب مستحكم سازد. لذا آنها نیز این تاكتیك وی را خنثا كردند و به دو فوریتی لایحه رأی منفی دادند. رأی منفی به دوفوریتی لایحه البته به این معنا نیست كه كلاً از دستور كار مجلس خارج شدهاست، بلكه به این معناست كه تا روشن شدن تكلیف احمدینژاد در خرداد ماه، فعلاً به تعویق افتاده است. اما در جریان بررسی این لایحه، دو طرف درگیر شدیداً یكدیگر را مورد حمله قرار دادند و حتا سر و صدا مانع از سخنرانی و بحث دو گروه رقیب میشد. سخنگوی دولت كه در جلسه حضور یافته بود، عوامفریبانه در نقش مدافع جوانانی ظاهر شده بود كه در دوران احمدینژاد حتا در كوچه و خیابان زیر فشار اقدامات پلیسی دولت قرار گرفته و لباس پوشیدنشان هم تحت كنترل نیروهای پلیس و بسیجی قرار گرفته است. از جمله وی گفت: امروز حدود چهار میلیون جوان در این سن داریم كه در عرصههای مختلف برای كشور فعالیت كرده و مقام كسب كردهاند، اگر آنها را حذف كنیم، احساس میكنند كه نسبت به توانایی آنها كم بها داده شده است. اما سوای این اظهارات تبلیغاتی، استدلال اصلی وی این بود كه چون سن تكلیف شرعی در قوانین جمهوری اسلامی ۱۵ سال است، حق رأی باید برای كسانی كه صاحب تكلیف شدهاند، وجود داشته باشد. در یك لحظه، صدای شلیك خنده از هر سو بلند شد. دلیل این خنده و مسخره كردن استدلال سخنگوی دولت را هم، یكی از مخالفین لایحه در نطق خود چنین توضیح داد كه اگر مبنا، سن تكلیف شرعی باشد، در آن صورت چون سن بلوغ دختران ٩ سالگیست، پس باید، سن رأی دادن را نه به ۱۵ سال بلكه به ٩ سال كاهش داد. شاید سخنگوی دولت هم، در دل به حرف این مخالف لایحه، خندید و با خود گفت، چقدر این جناب پرت است كه هنوز نمیداند در قاموس جمهوری اسلامی، زن اصلاً به حساب نمیآید كه بخواهد سن بلوغ اسلامی او مبنا قرار گیرد
به هر حال پس از آن كه سخنگوی دولت متوجه شد كه اس و اساس مخالفت در چیست، گفت واقعا دولت نمیخواهد از این مسئله استفاده سیاسی كند، اما رقبای احمدینژاد كه پیشاپیش از هدف سیاسی وی از ارسال طرح دو فوریتی آگاهی داشتند، توجهی به اظهارات سخنگوی دولت در این زمینه نكردند و با ١٧١ رأی مخالف، لایحه احمدینژاد را رد كردند
ایران در هفتهای که گذشت
دستگاه جاسوس گیری جمهوری اسلامی شب و روز فعال است و پی در پی خبر از دستگیری گروه، گروه جاسوس داده میشود. هفتهای نمیگذرد كه دستگاه امنیتی- پلیسی و قضایی رژیم خبر از دستگیری جاسوسان رژیم صهیونیستی، آمریكا و گاه بسته به مناسبات جمهوری اسلامی با انگلیس، جاسوس انگلیسی ندهند. تعداد این دستگیریها به حدیست كه هر كس در حیرت میماند، ماجرای این همه جاسوس چیست. اگر اوضاع بر همین منوال پیش برود، بعید نیست كه در آینده نزدیك بخش بزرگی از مردم ایران، جاسوس اعلام شوند و اصلا كشور ایران، كشور جاسوسان نام بگیرد
در این هفته نیز به روال هفتهها و ماههای گذشته، وزارت اطلاعات و دستگاه قضایی خبر از دستگیری گروهی دیگر از جاسوسان و عوامل وابسته به رژیم صهیونیستی دادند
وزیر اطلاعات در گفتگو پیرامون این مسئله به خبرنگاران گفت: رژیم صهیونیستی پس از شكست در جبهههای مختلف، میخواهد هر اقدامی كه بتواند علیه جمهوری اسلامی انجام دهد. این رژیم تلاش میكند به نحوی بعضی از جریانات ضدانقلابی و اشرار را تحریك كند تا به اقداماتی علیه كشور مبادرت كنند. وزارت اطلاعات از چندی پیش متوجه گروهی شد كه صهیونیستها آنها را بر ضد مردم ایران تجهیز میكردند كه بحمدالله با هوشیاری سربازان گمنام امام زمان، قبل از این كه اقدامی بكنند دستگیر و تجهیزات و موادی از آنها ضبط شد. تعداد عوامل اصلی، پشتیبانی و تجهیزكننده آنها كمتر از ١٠ نفر است، اما تعداد كسانی كه با آنها همكاری میكردهاند، بیشتر است
وزیر اطلاعات سپس به مردم به ویژه جوانان هشدار داد كه مراقب باشید و فریب نخورید و بدانید كه جریان صهیونیستی، بعضاً به صورت غیر مستقیم وارد میشود
پس از وزیر اطلاعات، معاون امنیت دادسرای تهران، قاضی حداد معروف، وارد صحنه شد و اعلام نمود، این افراد علاوه بر ارتباط با سرویس اطلاعاتی موساد، با سرویس اطلاعاتی آمریكا هم ارتباط داشتند و فردی كه این جریان را هدایت میكند در آمریكا به سر میبرد كه انفجار شیراز هم توسط وی انجام گرفت. ١٠٠ كیلو مواد منفجره نیز از آنها به دست آمده است
با همین توضیحات متوجه میشویم كه بله! ماجرای این جاسوسان سرویسهای اطلاعاتی موساد و سیا هم، حالا هر عقیدهای كه داشتهاند، همان ماجرای مخالفان جمهوری اسلامیست. در گذشته نیز صدها نمونه آن را دیدهایم كه هركس با هر عقیدهای، مخالف جمهوری اسلامی باشد، به خصوص اگر كه سازمان یافته باشد و بخواهد مبارزه مسلحانه كند، یا جاسوس رژیم صهیونیستی اسراییل است، یا جاسوس آمریكا و انگلیس یا جاسوس و عامل همه آنها. اگر هم واقعا این مخالفت با رژیم آنقدر جدی نباشد، یا جنبشی تودهای باشد كه رژیم نتواند مستقیما بر آن برچسب جاسوسی بزند، خیلی كه بخواهد رعایت كند، میگوید، از پشت مرزها هدایت میشود
اما این شیوههای رژیم كه هدف آن مرعوب ساختن توده مردم و بازداشتن به ویژه فعالان سیاسی و اجتماعی از مبارزه است، شیوهای رسوا و شناخته شده است. بیاثر بودن این شیوههای رژیم، حتا در همین اظهارات وزیر دستگاه جاسوسی اطلاعات نیز به خوبی آشكار است. وی كه میبیند، به ویژه جوانان به مخالفت و رو در رویی آشكار روزافزون با رژیم برخاستهاند، در مصاحبه خود، مدام به مردم و جوانان هشدار میدهد و میخواهد بگوید كه هر كس به مبارزه علیه جمهوری اسلامی برمیخیزد، به عنوان عامل صهیونیستها و سازمانهای جاسوسی مجازات خواهد شد. اما، دیگر این تاكتیكهای رژیم سر تا پا ارتجاعی جمهوری اسلامی كارساز نیست. تودههای مردم ایران به مبارزهای برای تعیین تكلیف با جمهوری اسلامی برخاستهاند. صدها مصاحبه مطبوعاتی وزیر اطلاعات و معاون امنیت دستگاه قضایی رژیم و اعلان دستگیری صدها و هزاران جاسوس، نمیتواند كمترین تاثیری بر عزم و اراده مردم ایران به مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی بگذارد
امروز دیگر مبارزه محدود به گروه كوچكی از مخالفین، سازمانهای سیاسی مخالف و یا افراد آگاهتر جامعه نیست. اكنون این تودههای وسیع مردم ایران، كارگران، معلمان، زنان، دانشجویان و جواناناند كه به پیكار مستقیم و علنی با جمهوری اسلامی برخاستهاند. هیچ تهدید و قدرتی هم نمیتواند، مبارزه این اكثریت بزرگ جمعیت ایران را علیه نظم موجود در هم شكند
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen