گزارش کامل مراسم نوزدهمین سالگرد خاوران
مراسم نوزدهمین سالگرد جان باختگان زندان‌های رژیم اسلامی در دهه شصت در زیر سایه سرنیزه برگزار شد. نیروهای امنیتی کلمنطقه را در محاصره خود داشتند و با تعداد زیادی دوربین عکاسی و فیلمبرداری همه چیز را ثبت می‌کردند. با وجود این علاوه بر خانواده‌های به خون خفته‌گان دهه شصت، تعداد زیادی از فعالان چپ در گلزار خاوران حضور داشتند. هم چنین حضور فعالان کارپری، فعالان جنبش زنان و فعالان جنبش دانشجویی چشمگیر بود.پیش از آغاز مراسم افسری از نیروی انتظامی تذکر داد که باید مراسم را تا قبل از ساعت ده تمام کنیم چون می‌خواهند حفاری خندقی را که به امتداد گلزار خاوران برای فاضلاب کنده‌اند، ادامه دهند و راه خروج بسته می‌شود. مراسم مطابق معمول با اعلام سکوت آغاز شد. اعلام سکوت را مادر شریفی بر عهده گرفت که دو فرزند خود فرامرز و فرزین را در دو رژیم شاه و شیخ از دست داده است. اداره مراسم را هم مادر لطفی، مادر انوشیروان لطفی که دو ماه قبل از آغاز کشتارهای جمعی سال ۶۷ اعدام شد و زهره تنکابنی، زندانی سیاسی دهه شصت و همسر علیرضا کیایی از اعدام شدگان کشتار جمعی بر عهده داشتند. در جریان مراسم عده‌ای از جوانان متن‌ها و شعرهایی خواندند که به یاد قربانیان دهه شصت نوشته شده بود. هم چنین پیام‌های شورای همکاری تشکل‌های کارگری، کمیته دفاع از محمود صالحی و فعالان و دانشجویان چپ خوانده شد.حاضران در این مراسم مابین متن خوان‌ها سرودهای انقلابی می‌خواندند. سرودهای خوانده شده عبارت بودند از آفتابکاران جنگل، خون ارغوان‌ها، رود، انترناسیونال و دشت خاوران. علیرغم تذکرهای مکرر مأموران امنیتی مراسم ادامه یافت و حدود دوازده به درخواست مادر لطفی حاضران مطابق سنت سال‌های پیش دورادور محوطه گورهای بی‌نشان حرکت کردند و سرودهای انقلابی سردادند. هنگام خروج حاضران از گلزار خاوران هژیر پلاسچی فعال جوان چض توسط نیروهای امنیتی با ضرب و شتم بازداشت شد و پس از نیم ساعت و در نتیجه اعتراض خانواده‌ها او را آزاد کردند. مادر لطفی که نزدیک به این حادثه بود دچار افت شدید شد و تحت مراقبت‌های پزشکی است. یک مرد مسن هم بازداشت شد که او را هم آزاد کردند. "به نقل از کانون زندانیان سیاسی در تبعید